Echium asperrimum
Boraginaceae
Noms en français : Vipérine des Pyrénées, Vipérine très rude.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Echium asperrimum & Iris pseudacorus
Echium asperrimum
Boraginaceae
Noms en français : Vipérine des Pyrénées, Vipérine très rude.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 15 à 60 cm Fueio : basalo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Echium Famiho : Boraginaceae Ordre : Ordre pas nouma
Coulour de la flour : Roso Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 8 à 15 mm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 400 m Aparado : Noun Mai à juliet
Liò : Tepiero seco - Roucaio - Ermas Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst Ref. sc. : Echium asperrimum Lam., 1792
Iris pseudacorus
Iridaceae
Àutri noum : Glaujòu-jaune, Tèsto-d'ase, Coutello-de-valat, Coutelas, Espaso.
Noms en français : Iris des marais, Iris jaune.
Descripcioun :La glaujo "es uno grando planto que sort à bèlli mato au ribeirés dis aigo, emé de lòngui fueio en formo de coutello e de bèlli flour jauno requinquihado en l'èr coume d'alabardo d'or" F. Mistral in Memòri e Raconte, 1906.
Usanço :Se fasié de cataplasme emé lou rizoume pèr sougna lis agacin (principe di signaturo). Mescla emé de la limaio de ferre dounavo peréu uno encro negro de qualita. F. Mistral ramento que "Flourdalis vèn de flour d'iris, car es un iris la glaujo, e l'azur dóu blasoun represènto bèn l'aigo ounte la glaujo crèis, Ibid. Aro se n'en servèn pèr depoulua l'aigo.
Port : Grando erbo Taio : 50 à 120 cm Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Iris Famiho : Iridaceae Ordre : Aspargales
Coulour de la flour : Jauno Petalo : 6 Ø (o loungour) flour : 5,5 à 6,5 cm Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Palun - Ribiero - Roubino Estànci : Termoumediterran à Mountagnard Couroulougi : Éurasiatico Ref. sc. : Iris pseudacorus L., 1753